Balansverslag
Door het maken van het literair portfolio leerde ik nieuwe literaire genres kennen, waarvoor ik vroeger minder interesse had. Gewoonlijk las ik realistische psychologische romans waarin een problematiek aan bod kwam. Ook bij de eerste opdracht, namelijk het maken van de lectuurfiches, greep ik bij de jeugdboeken automatisch naar titels zoals Blauw is bitter en Voor ik doodga waarin het centrale thema altijd een psychologisch probleem was.
Geleidelijk aan heb ik echter mijn grenzen verlegd en merkte ik dat ook andere genres, zoals oorlog, misdaad en detective, mij wel aanspraken en raakten. Hieronder vallen jeugdboeken zoals De jongen in de gestreepte pyama, Hij of ik? en Blind date.
Deels daarom koos ik bij de wereldliteratuur het boek Het Rode Korenveld van Mo Yan, maar dit was voor mij toch een sprong te ver. Het was een moeilijk en gewelddadig boek met veel gruwelijke scènes. Het Rode Korenveld was niet onmiddellijk mijn ding.
Ook bij de toneelvoorstellingen koos ik de musical 14-18, wat veel nauwer aansloot bij mijn belangstelling.
Door het maken van de diverse opdrachten kreeg ik een andere kijk op poëzie, mythen en sagen. Terwijl ik vroeger totaal geen interesse had voor gedichten of gedichtenbundels, merkte ik nu toch dat poëzie meer is dan maar wat woorden op papier. Het zorgt voor herkenbaarheid en beschrijft de alledaagse dingen rondom ons. Ik ontdekte dat klank en ritme de belangrijkste rol spelen en de woorden niet zomaar neergeschreven worden, maar doelbewust gekozen worden om bepaalde emoties weer te geven.
Mythen en sagen had ik nog nooit eerder gelezen omdat dit niet direct mijn interesse opwekte. Ik leerde dat deze verhalen niet zomaar bedoeld zijn als literair tijdverdrijf, maar ze een rijkdom aan levenslessen en diepe wijsheden bevatten. Ze proberen een antwoord te geven op de vraag wat voor ons mensen een geslaagd leven is.
Van film en toneel houdt iedereen. Er zijn zoveel verschillende genres dat de literaire liefhebbers altijd wel een film of toneel vinden dat hen ligt. Toch merkte ik dat het soms interessant is om op voorhand een recensie te lezen. Zo kan de kijker de inhoud beter vatten en merkt hij zaken op die hij anders over het hoofd zou zien. Dit was bij mij het geval bij het toneelstuk Trooster van Daan Huygaerts. Door de recensie te lezen, begreep ik de inhoud, de verbanden en de onderliggende kern beter.
Ik heb dit jaar veel gelezen en ben het ook liever gaan doen. Het is een heel aangename en leerrijke manier van ontspannen. Ik ben heel wat literaire genres meer gaan appreciëren. Ik ontdekte dat ik mij niet moet beperken tot psychologische romans, maar dat ik meer open moet staan voor andere thema’s. Al zullen psychologische drama’s toch altijd een van mijn favoriete genres blijven.
Wat betreft de literaire competentieniveaus van Theo Witte zou ik mezelf nu een literair competentieniveau vier geven, namelijk ‘enigszins uitgebreide literaire competentie’. Door het maken van dit portfolio ben ik geëvolueerd van competentieniveau drie naar vier. Ik vind van mezelf dat ik in staat ben om niet al te complexe literatuur te lezen, te begrijpen, te interpreteren en te waarderen. Ik kan adequaat over interpetaties en smaak communiceren en ben bereid om mij voor literatuur in te spannen. Ik wil mij verdiepen in complexe gebeurtenissen en emoties en ben geïnteressseerd in de bedoeling van de auteur. Mijn manier van lezen zie ik als ‘interpreterend’ lezen. De verhaallijn en de gehanteerde literaire procedés mogen enigszins complex zijn met impliciete tijdsprongen, open plekken en meerdere betekenislagen.