Lore, een jong meisje uit Koewacht, heeft een mooi en zorgeloos leven. Wanneer de oorlog echter uitbreekt wordt Koewacht, een klein dorpje dat op de grens van Nederland en België ligt, afgesloten omwille van de smokkelproblematiek. Door de oorlog kan Lore niet meer naar school en hoort ze haar zusje en oma slechts sporadisch. Ook haar vriendje Bert krijgt ze niet meer te zien. Gelukkig zijn er nog de gesmokkelde brieven waarmee ze toch nog contact kan houden met de mensen die haar dierbaar zijn.
Het hoofdthema van het boek is het overleven tijdens de Grote Oorlog, smokkelen en liefde. Het verhaal speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog in Koewacht, op de grens tussen Nederland en België.
In plaats van het zoveelste frontverhaal te vertellen, gaat Hedwig Van De Velde in op hoe de gewone burger de oorlog ervaart en dat blijkt achteraf een goede keuze te zijn. Helaas maakt Van De Velde met Een lied voor Lore ook heel wat mindere keuzes. Zo zijn er te veel personages, waardoor lezers het moeilijk hebben om zich helemaal in te leven. Het verhaal komt traag en aarzelend op gang en het zou mij niet verbazen dat er heel wat mensen zijn die het boek halfweg opzij leggen. De lezers die toch doorzetten, worden beloond met een verhaal dat een verfrissende inzicht biedt over hoe het leven eraan toe ging voor de mensen die niet aan het front vochten. Ik vond Herman Van De Velde’s Een lied voor Lore zeker geen slecht boek, maar mede door het trage begin denk ik niet dat ik het ooit nog ga herlezen.
