Tessa, een zeventienjarig meisje met leukemie, heeft samen met haar beste vriendin Zoey een lijst gemaakt met tien zaken die ze nog wil doen alvorens ze sterft. Seks, diefstal en drugs zijn enkele zaken die op haar lijstje terug te vinden zijn. Tessa vindt uiteindelijk de liefde bij haar buurjongen Adam, met wie ze mooie tijden beleeft. Naarmate ze haar lijst echter verder afwerkt, komen er steeds nieuwe dingen bij. Het leven gaat door en nieuwe belevenissen ontstaan. Toch komt er ooit een einde aan.
Het hoofdthema van het boek is het dramatische overlijden van een jong meisje door de ziekte leukemie. De wil om te leven, om lief te hebben en om alles te kunnen beleven zijn de grote pijlers van dit boek. De verhaalruimte is in dit boek niet gespecifieerd.
Voor ik doodga haalt reeds van bij het begin werkelijk alle clichés uit de kast. Een terminaal ziek meisje, een zoektocht naar haar ware liefde en uiteraard de verplichte lijst met ‘dingen die iemand wil doen alvorens zij sterft’ zijn allemaal terug te vinden in dit boek. Dit alles zet de lezer niet meteen aan tot verder lezen. Echter is net dit verhaal een schoolvoorbeeld waar het geduld van de lezer rijkelijk wordt beloond. Het meisje vindt haar liefde en vanaf dan evolueert de roman van een verhaal vol clichés naar een ware emotionele rollercoaster. Downham begint steeds meer en meer op het gemoed van de lezers in te werken en slaagt erin hen meermaals de krop in de keel te bezorgen. Het is de schrijfster gelukt om elk personage net genoeg diepgang te geven, waardoor lezers met ieder van hen meeleven. Doordat de lijst nooit afgewerkt raakt, beseft de lezer dat het leven altijd maar doorgaat en nooit stopt. Voor ik doodga is dan ook één van de weinige boeken die ik na afloop nog eens zal herlezen. Met Voor ik doodga is Downham terecht genomineerd voor meerdere prijzen en heeft ze haar schrijversloopbaan alvast veelbelovend gestart.
